Ριζοσπάστης

Άλλο ένα αυτογκόλ από την ηγεσία του ΚΚΕ

Ένα ρητό λέει: «η γυναίκα του Καίσαρα δεν οφείλει μόνο να είναι τίμια, αλλά πρέπει και να φαίνεται». Το ρητό αυτό ταιριάζει γάντι στα όσα διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια στα μέσα ενημέρωσης του ΚΚΕ και βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Μετά τις μαζικές απολύσεις στον 902 και το κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού, τις επίσης μαζικές απολύσεις στην Τυποεκδοτική και την αίτηση για την υπαγωγή της στο άρθρο 99, το «κανόνι» έσκασε μέσα στις γιορτές και στο Ριζοσπάστη! Η διεύθυνση της ιστορικής αυτής εφημερίδας ξεκίνησε πρόγραμμα απολύσεων και οι πρώτοι άνεργοι απ’ την εφημερίδα είναι πλέον γεγονός. Η είδηση αυτή κάνει το γύρο του διαδικτύου, ενώ ανακοίνωση επίσης των εργαζομένων του Ριζοσπάστη φιλοξενείται σε αρκετές ιστοσελίδες. Την Πέμπτη μάλιστα η συνδικαλίστρια του ΠΑΜΕ στην ΕΣΗΕΑ Πόπη Χριστοδουλίδου ανακοίνωσε την αποχώρησή της απ’ την παράταξη με μια σκληρή ανακοίνωση για το ΚΚΕ.

«Σοβιετοποίηση»

Σημ. δική μας : Ένα αρκετά διαφωτιστικό κείμενο όσον αφορά τον πραγματικό χαρακτήρα των περίφημων κρατικοποιήσεων και της ''σοσιαλομανίας'' της μεταπολίτευσης και ειδικά του ΠΑΣΟΚ. Απέναντι στην κυρίαρχη αστική και μνημονιακή αφήγηση που βαφτίζει την Ελλάδα τελευταίο σοβιέτ της Ευρώπης τα πραγματικά γεγονότα που είναι το φόρτωμα των ιδιωτικών χρεών των επιχειρηματιών στο δημόσιο και η προσαρμογή της Ελλάδος στο νέο καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια της Ε.Ε με την διάλυση της παραγωγικής βάσης και την στροφή σε πολύ πιο μεταπρατικά και παρασιτικά μονοπάτια.      

Καμμένος από την εθνική ανεξαρτησία στο δολλάριο

Από τον Πάνο Καμμένο και τους Ανεξάρτητους Έλληνες έχουμε ακούσει πολλά και διάφορα. Περί απώλειας εθνικής ανεξαρτησίας, περί δωσιλόγων και τιμωρίας των ενόχων και φυσικά μπόλικη αντιμνημονιακή ρητορία. Δεν θα μπούμε  εδώ στη διαδικασία να ασκήσουμε συνολική κριτική στο πολιτικό μόρφωμα των Ανεξάρτητων  Ελλήνων, στο πολιτικό του πρόγραμμα και στο πολιτικό παρελθόν (Ν.Δ μέχρι πολύ πρόσφατα) της μεγάλης πλεοψηφίας των στελεχών του. Μας απάλλαξε από αυτό ο Πάνος Καμμένος με την νέα πρόταση που έχει αρχίσει να λανσάρει τελευταία η οποία είναι εξόχως αποκαλυπτική των προθέσεων και του προσανατολισμού του ίδιου και του κόμματος του. Σε συνεντευξή του στην ΕΤ3 στις 30/11/12 ανέφερε χαρακτηριστικά : ''και βλέπουμε τώρα ότι για διαγραφή του χρέους μιλούν τώρα και το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ και κορυφαίοι οικονομολόγοι από την Ε.Ε'', ''η λύση είναι διαγραφή του χρέους όπως ρεαλιστικά πια μας προτείνουν οι πραγματικοί μας σύμμαχοι που είναι μόνο οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΔΝΤ όπως η Ρωσία και η Κίνα μας το λέει η κυρία Λαγκάρντ και επιμένουμε εμείς να πηγαίνει ο κ.Σαμαράς γονυπετής και να παρακαλάει την κ.Μέρκελ και τον κ.Σόιμπλε'', ''Ο κ.Σαμαράς πάλι με τα ίδια λόγια ξενυχτάει δήθεν και παλεύει το βράδυ και την άλλη μέρα μας λέει έρχεται μια καινούργια μέρα, την καινούργια μέρα κάποιοι έχουν γίνει δισεκατομυριούχοι από τις αποφάσεις αυτές και την ίδια στιγμή αρνούνται να κάνουν την λύση που τους λέει η κυρία Λαγκάρντ και οι Ηνωμένες Πολιτείες''. 

Πατρίς-Θρησκεία και Μαύρη Εργασία

 Όταν η δικτατορία προωθούσε την παράνομη απασχόληση ξένων εργατών στην Ελλάδα

του Γιώργου Ρακκά από το Άρδην τ. 90 που κυκλοφορεί

Σάλο προκάλεσαν οι δημόσιες δηλώσεις υποστήριξης του επικεφαλής και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής προς την επταετή δικτατορία. Παρ’ όλο που τα καθεστωτικά μέσα και οι σχολιαστές έπεσαν υποτίθεται από τα σύννεφα, η στάση της Χ.Α. είναι αναμενόμενη –και εκπεφρασμένη ρητώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Στοχεύει δε στην εκ των υστέρων αποκατάσταση της δικτατορίας στα μυαλά του φτωχού και εν πολλοίς ανενημέρωτου κόσμου στον οποίο απευθύνεται, μέσα από την υιοθέτηση ενός πολύ απλού αναδρομικού σχήματος: Αφού η δημοκρατία απέτυχε, και η χώρα χρεοκόπησε, η δικτατορία ήταν… καλύτερη!

Πρόκειται για την κλασική γκεμπελική διαστροφή της πραγματικότητας, που επιστρατεύει μισή αλήθεια, για να δικαιώσει ένα ψέμα. Επί του προκειμένου, το γεγονός ότι, όντως, η 3η ελληνική δημοκρατία και οι παρασιτικές δυνάμεις που την εξέφραζαν χρεοκόπησαν, χρησιμοποιείται για να αποκαταστήσει ένα προχτεσινό, ήδη χρεοκοπημένο καθεστώς –με τον ίδιο τρόπο που, οι ναζί κατά τον μεσοπόλεμο, προέβαλαν την παρακμή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ως το κύριο επιχείρημα για την αναδίπλωση σ’ έναν επιθετικό σοβινισμό.

Ωστόσο, η πανουργία της Ιστορίας εκθέτει ανεπανόρθωτα τη Χρυσή Αυγή και τη γραμμή αποκατάστασης των πεπραγμένων της επταετίας που έχει υιοθετήσει. Διότι μια μελέτη ορισμένων, πολύ σημαντικών για την εποχή τους, επιλογών της δικτατορίας, αναδεικνύει λησμονημένες πολιτικές που ομοιάζουν εντυπωσιακά με ό,τι η Χρυσή Αυγή σήμερα καταγγέλλει, ιδιαίτερα δε σε ό,τι αφορά σ’ ένα ζήτημα που αναδεικνύει κατ’ εξοχήν η Χ.Α.: τη μετανάστευση! Έτσι, ποιος σήμερα θυμάται ότι η δικτατορία ήταν η πρώτη που συστηματικά προώθησε την εγκατάσταση ξένων, και κατά κύριο λόγο παράνομων, εργατών στην Ελλάδα, ως μια ύστατη λύση για να συγκρατήσει χαμηλά τα μεροκάματα; Αυτό, δηλαδή, για το οποίο καταγγέλλει η Χ.Α. τη «δημοκρατία», σ’ ένα όργιο πολιτικής διαστροφής, το έκαναν οι ίδιοι οι πολιτικοί της πρόγονοι! Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Η σημερινή Κατοχή

Σημείωση δική μας : Με τον Δημήτρη Καζάκη έχουμε σοβαρές διαφωνίες όχι τόσο πολύ στο επίπεδο των ιδεών αλλά περισσότερο στο τρόπο και στις μεθόδους που επέλεξε για να ασκήσει πολιτική. Μέθοδοι που άφηναν πολλές σκιές και ερωτηματικά. Ο απόλυτα προσωποπαγής χαρακτήρας του ΕΠΑΜ, οι καιροσκοπικές και τυχοδιωκτικές συμμαχίες(Μίκης, Παπαθεμελής) που δεν στηρίζονταν σε πολιτική και ιδεολογική ταύτιση αλλά σε σκοπιμότητες και γι' αυτό διαλύονταν εν μία νυκτί με τραγελαφικούς καυγάδες και απολίτικη ανταλλαγή ύβρεων και χαρτοπόλεμου να ακολουθεί αλλά και ο αλλοπρόσαλος χαρακτήρας του ίδιου του Καζάκη με τους βερμπαλισμούς και τα ομηρικά ξεσπάσματα ήταν επιγραμματικά μερικές από τις αιτίες που μας ανάγκασαν να κρατήσουμε εξαρχής αποστάσεις από το εγχειρημά του παρότι συμφωνούσαμε και συμφωνούμε σε πολλά. Όπως με την παρακάτω πολύ καλή αναλυσή του που τονίζει την άμεση σχέση κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης δηλαδή την συνάφεια εθνικού και ταξικού που αξίζει να διαβαστεί γι' αυτό την αναδημοσιεύουμε.

του Δημήτρη Καζάκη

Η σημερινή κατοχή είναι πολύ χειρότερη από την παλιά ναζιστική κατοχή. Κι αυτό γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται για κατοχή εδαφικής επικράτειας άλλου κράτους από εισβολέα, αλλά για ολοκληρωτική κατάλυση σήμερα του ελληνικού  κράτους και ρευστοποίηση της εδαφικής του επικράτειας, αλλά και του λαού του. Να ποια είναι η θεμελιώδης διαφορά, ταξικά και εθνικά, του 1941 με σήμερα.

Η άρχουσα τάξη σήμερα δεν χρειάζεται εθνικό κράτος. Οι εξουσίες της έχουν περάσει ήδη σε υπερεθνικό επίπεδο και η συσσώρευση του κεφαλαίου εκδηλώνεται κυρίαρχα με άυλους τίτλους και πλασματικό χρήμα στις παγκοσμιοποιημένες αγορές. Γι' αυτό και για την οικονομική ολιγαρχία σήμερα το εθνικό κράτος της είναι περιττό, ενώ το έθνος μια βολική επινόηση χωρίς υλική υπόσταση όπως ακριβώς και τα εικονικά κεφάλαια που συσσωρεύει.

Η Χ.Α υπέρ των εφοπλιστών

Μπορείς να παριστάνεις τον ''αντισυστημικό'' φωνάζοντας γενικά και αόριστα για τους κλέφτες πολιτικούς και τα λαμόγια που έφαγαν τα λεφτά. Μπορείς να λα'ι'κίζεις υποσχόμενος ότι θα δώσεις τον βουλευτικό μισθό και το αυτοκίνητο πίσω στο λαό ή να υποστηρίζεις ωρυόμενος ότι οι παχυλοί  μισθοί των βουλευτών χρεοκόπησαν τη χώρα. Μπορείς να καπηλεύεσαι το μεταναστευτικό στήνοντας προβοκάτσιες και ασκώντας τυφλή βία με την πλήρη κάλυψη των παρακρατικών μηχανισμών. Μπορείς επίσης να δίνεις σόου τηλεθεάματος στις πασαρέλες των ΜΜΕ και να μοιράζεις παρουσία όλων των τηλεοπτικών καναλιών μερικά λάχανα για εντυπωσιασμό όμως δεν μπορείς να ξεγελάς και να ξεφεύγεις για πολύ παριστάνοντας τον αντισυστημικό. Είναι ιστορικό αξίωμα ότι οι κάλπικοι παράδες γρήγορα αποκαλύπτονται ειδικά στις κρίσιμες καμπές της ιστορίας και των γεγονότων. Για την Χ.Α όμως δεν χρειάστηκε καν να φτάσουμε σε κάποια σημαντική καμπή. Αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.

Σήμερα δεν βρισκόμαστε στην εποχή των εθνικών φασισμών γι' αυτό δεν συμφωνούμε με τις αναλύσεις περί Βα'ι'μάρης και με τις υστερίες κάποιων περί φασιστικού κινδύνου χωρίς φυσικά να υποτιμούμε την πιθανότητα μιας δικτατορικής λύσης τύπου Πινοσέτ. Αλλά ακόμα και την εποχή των εθνικών φασισμών η κατάσταση στην Ελλάδα δεν ήταν ίδια με την Ιταλία και την Γερμανία.

Ανακοίνωση Δικτύου ΠΔ για την υστερία της εκφυλισμένης "Αριστεράς" σχετικά με τον "φασιστικό κίνδυνο"

Τρίτη, Οκτωβρίου 30, 2012

1. Τελευταία έχει ξεκινήσει από την εκφυλισμένη μεταμοντέρνα «Αριστερά» (των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης, που σήμερα μακελεύει τους λαούς της Μέσης Ανατολής, από τη Λιβύη μέχρι τη Συρία, την οποία η ίδια η Αριστερά αυτή υποστηρίζει με το να στηρίζει τους ψευτο-«επαναστάτες» οι οποίοι καλούν το ΝΑΤΟ σε βοήθεια) μια υστερική εκστρατεία για τον φασιστικό κίνδυνο που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή (ΧΑ).

ΕΟΖ (τι είναι αυτό το πράμα;) και μετανάστες, ΕΟΖ στην Θράκη και ελληνοτουργικά συμφέροντα, και λεφτά, πολλά λεφτά…και ανθρώπινη δυστυχία.

Μια Ειδική Οικονομική Ζώνη, ΕΟΖ για συντομία, είναι μια γεωγραφική περιοχή στην οποία ισχύει ένα εντελώς ιδιαίτερο νομοθετικό, οικονομικό και διοικητικό καθεστώς. Δηλαδή σε μια ΕΟΖ το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας δεν είναι εκείνο το οποίο ισχύει για την υπόλοιπη εθνική επικράτεια. Αλλά ένα ειδικό καθεστώς προσανατολισμένο στα συμφέροντα της “ελεύθερης” αγοράς. Δηλαδή του διεθνούς καπιταλισμού.

Για τον εργαζόμενο που θα αποφασίσει, ή θα αναγκαστεί να αποφασίσει, να εργαστεί σε μια ΕΟΖ, το καθεστώς αυτό είναι από δυσμενές ως δυσμενέστατο. Το πιο σίγουρο είναι οτι θα περιλαμβάνει 6-ήμερο αντί πενθημέρου και 10-ωρη εργασία αντί οκταώρου. Σε μια ΕΟΖ δεν επιτρέπεται η λειτουργία εργατικών σωματείων και γενικά σε μια ΕΟΖ η εργατική νομοθεσία, που ισχύει στην υπόλοιπη εθνική επικράτεια, αναστέλλεται.

Έξω από την ΕΕ ΤΩΡΑ μέσα από ένα Λαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης - Με αφορμή την επίσκεψη Μέρκελ

Μετά τη μεγαλύτερη ήττα που γνώρισαν τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας από την κατοχή και μετά με την, και με νόμο του κράτους, μετατροπή της σε άτυπο προτεκτοράτο βάσει των συμβάσεων με τη Τρόικα, η αντιπρόσωπος της ισχυρότερης οικονομίας του οικονομικού μπλοκ της ΕΕ, Μέρκελ, έρχεται να στηρίξει με την επίσκεψή της το πολιτικό προσωπικό σε κυβέρνηση και «αντιπολίτευση» το οποίο εξασφαλίζει την παραμονή της χώρας υπό το καθεστώς οικονομικής κατοχής και την τραγικά ανοδική πορεία της εξαθλίωσης στην κοινωνία που αυτή συνεπάγεται.

Η φυσιολογική υποστήριξη στην κυβέρνηση των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ που έχουν αναλάβει τη «βρώμικη δουλειά» της τυπικής νομοθετικής κατοχύρωσης της οικονομικής εξάρτησης και των συνεπειών αυτής, είναι δεδομένη για την χρησιμότητά της όσον αφορά την διεκπεραίωση των εντολών της Ευρωπαϊκής ελίτ.

Η «αριστερά» του Συν/Συριζα και των «μαγαζιών» της διαπομπεύουν τον αγώνα των εργαζομένων των ναυπηγείων Σκαραμαγκά

Η εκφυλισμένη «αριστερά» του Συν/Συριζα και των «εναλλακτικών» μέσων που ελέγχει , διαπομπεύουν τον αγώνα των εργαζομένων των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Σε μια άθλια παρουσία του Πάνου Σκουρλέτη εκπροσώπου του Σύριζα σε καθεστωτικό κανάλι[1], καταλήγει να χαρακτηρίζει ως προβοκάτσια την εισβολή των εργαζομένων του Σκαραμαγκά στο Πεντάγωνο. Υπονομεύουν την δυναμική κινητοποίηση των εργαζομένων αφού ενώ παρουσιάζονται σαν υποστηρικτές του δίκαιου αγώνα τους, στέλνοντας μέχρι και βουλευτές στο πεντάγωνο , την ίδια ώρα στα καθεστωτικά ΜΜΕ λοιδορούν και συκοφαντούν τους εργαζόμενους. Αυτή είναι η «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ , "υπεύθυνη" (για το σύστημα) και άκρως υπονομευτική (για τους λαϊκούς αγώνες).

«Αποφασίζουμε και διατάζουμε»: Πρόβα «γύψου»…

«Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές, 
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα... 
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές 
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!» 
Δεν πάει άλλο πια… 
Τα ανδρείκελα της χρηματιστηριακής Πανούκλας μας εκτελούν αδίστακτα, μας αφανίζουν ως κοινωνική και εθνική οντότητα, ως λαό, ως ανθρώπινη ύπαρξη… 
Μας λεηλατούν αναίσχυντα, μας πίνουν το αίμα, σαν βρικόλακες, μας φτωχαίνουν και μας θανατώνουν ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ… 
Και ΤΩΡΑ άρχισαν τα δικτατορικά ανακοινωθέντα του «αποφασίζουμε και διατάζουμε»!!!


Μας διατάζουν, με κατοχική ξετσιπωσιά και δωσίλογη, μοχθηρή αυθάδεια να κλειδωθούμε στα σπίτια μας και να μην κατέβουμε στο κέντρο της Αθήνας… 

Μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ να διαμαρτυρηθούμε για τη δωσίλογη, τελετουργική υποδοχή που ετοιμάζουν στο 4ο Ράιχ, την κ. Μέρκελ… 

Μας ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ να υποκλιθούμε, όπως οι ίδιοι, στη νέα και τελετουργικά διατυμπανιζόμενη ΚΑΤΟΧΗ μας… 

Μας ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ να σκύψουμε το κεφάλι στη μπότα των δυναστών μας, των δυναστών των λαών της Ευρώπης… 

ΟΧΙ δεν πάει άλλο… 

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ… 

Αν υποκύψουμε σ’ αυτές τις ΔΙΑΤΑΓΕΣ των δωσίλογων ανδρεικέλων, το επόμενο βήμα θα είναι ο «ΓΥΨΟΣ», ο ολοκληρωτικός «γύψος»…

ΠΗΓΗ ΡΕΣΑΛΤΟ

Ο «αριστερός» κύριος …Μάρσαλ!

Σημείωση δική μας: Έχουμε πολλές φορές αναλύσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με την αριστερά απλά την καπηλεύεται. Με τα τελευταία κατορθώματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε στα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης που αναπαράγει. Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται ανοικτά και απροκάλυπτα την ιστορική κληρονομιά της αριστεράς. Όταν πηγαίνεις και μάλιστα ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση για την τρίτη Σεπτέμβρη και υμνείς το σχέδιο Μάρσαλ και μάλιστα το προτείνεις ως λύση στο σήμερα τότε αποδεικνύεις με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ότι απλά εμπορεύεσαι με το πιο άθλιο τρόπο τις αριστερές ιδέες και την ιστορική κληρονομιά της αριστεράς. Μόνο όσοι έχουν τσίμπλες στα μάτια μπορούν να διατηρούν αυταπάτες για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η σοσιαλοδημοκρατία αναβαπτίζεται μέσω του ΣΥΡΙΖΑ. Τα δύο αυτά περιστατικά(όχι φυσικά τα μοναδικά) είναι πολύ συμβολικά. Είμαστε περίεργοι να ακούσουμε τι έχουν να πουν οι ''αριστερές'' συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που υποτίθεται ότι αναφέρονται στον επαναστατικό μαρξισμό και το ''αριστερό'' ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ(Λαφαζάνης) για όλα αυτά. Ακόμα έχουν το θράσος να αυτοπροσδιορίζονται ως ''αριστερά'';

Ταξικά αποκαλυπτήρια για την Χρυσή Αυγή

Την Τρίτη 18/09/12 στη Βουλή γινόταν η συζήτηση για την ψήφιση νέων μέτρων για τι άλλο, για περιστολή δημοσίων δαπανών φυσικά αυτό δεν έχει κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά μεταξύ των θεμάτων που ήταν προς συζήτηση και ψήφιση ήταν και η ρύθμιση για το «πλωτό μουσείο Νεράιδα» του ιδρύματος Γιάννη Λάτση από αυτό το θέμα βγήκε η είδηση.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για το τι ακριβώς συμβαίνει με το «πλωτό μουσείο Νεράιδα». Το Νεράιδα είναι μια παλιά θαλαμηγός του μακαρίτη Ιωάννη Λάτση που το ''κοινοφελές'' ίδρυμα Ιωάννη Σ.Λάτση αποφάσισε να την μετατρέψει σε πλωτό μουσείο με κύριο θέμα την επιχειρηματική ιστορία του Γιάννη Λάτση. Επειδή λοιπόν σε αυτή τη χώρα τιμάμε τους ''εθνικούς'' ευεργέτες με την ρύθμιση που ψηφίστηκε το μουσείο έγινε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου υπό την αιγίδα του υπουργείου Ναυτιλίας. Αυτή η νομική ρύθμιση φυσικά δεν έγινε τυχαία. Έγινε για να απολαμβάνει το μουσείο φοροαπαλλαγές με παράλληλη υποχρέωση του δημοσίου να χρηματοδοτεί τα λειτουργικά του έξοδα ενώ η διαχείρηση παραμένει στο ίδυμα Λάτση το οπoίο έχει ως έδρα του το Λιχνεστάιν. 

Ερωτήματα και αμφιλεγόμενες έννοιες σε ένα άρθρο της Independent

«Δεν πρόκειται για ρητορικό κόλπο ο παραλληλισμός με το Ναζισμό». Με αυτόν τον τίτλο δημοσιεύτηκε στην βρετανική εφημερίδα The Independent, στις 30 Αυγούστου, άρθρο της  Laurie Penny, το οποίο αναφέρεται στη δράση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Με μια πρώτη ανάγνωση δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει με τις επισημάνσεις της δημοσιογράφου ως προς τα της Χρυσής Αυγής.  Δεν λέει άλλωστε κάτι εξαιρετικά πρωτότυπο σε σχέση με πολλά άλλα άρθρα που έχουν γραφτεί ή αναρτηθεί στο διαδίκτυο όλους τους τελευταίους μήνες σχετικά με το φαινόμενο της ανόδου του φασισμού στη χώρα μας.

Μάλιστα, αρκετά από τα υπόλοιπα άρθρα είναι και πολύ πιο καταρτισμένα επιστημονικά αναδεικνύοντας ορισμένους ιστορικούς παραλληλισμούς με τη δεκαετία του ’30 σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο και πολύ πιο διεισδυτικά ως προς τα πώς και τα γιατί της ανόδου της Χρυσής Αυγής και το χειρότερο της πολύ μεγαλύτερης επιρροής της σε σύγκριση με τα εκλογικά της ποσοστά.  Λόγω όλων αυτών, είναι μάλλον περιττό να επαναλάβουμε και εδώ σε πόσα πολλά συμφωνούμε με την αρθρογράφο ως προς τα της Χρυσής Αυγής και ως προς της υποστήριξης που χαίρει από τα διάφορα σώματα ασφαλείας, στο πλαίσιο του αναδυόμενου παρακράτους.

(Δυστυχώς...) οι προλετάριοι έχουν ακόμη πατρίδες! 3o μέρος

III. Ελλάδα: η αντικειμενική υπόσταση του διεθνισμού...

Η έλλειψη κάποιας δογματικής θέσης για ''το εθνικό ζήτημα'' οδήγησε πολλούς επιγόνους στην αυθαιρεσία. Για παράδειγμα, προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι στη χώρα μας,οι μεν ''διεθνιστές'' όχι μόνο διεκδικούν τη θεωρητική τους συνέπεια (με τα συνθήματα, όπως είδαμε, της μαρξιστικής παράδοσης), αλλά έχουν και την ανέλπιστη τύχη(!) να ζουν σε μια χώραπου - κατά τη γνώμη τους - είναι ... ιμπεριαλιστική, και επομένως ο διεθνισμός τους είναι όχι μόνο συνεπής, αλλά και επιβαλλόμενος. Από κοντά βεβαίως και οι ''εθνικοί'' δεν περιορίζονται να ταυτίζουν σε κάθε περίπτωση ''εθνικό'' και ''ταξικό'', αλλά δικαιολογούν τις ελληνικές θέσεις τους βαφτίζοντας το ελληνικό κράτος προτεκτοράτο των Μεγάλων Δυνάμεων. Θα είχε ασφαλώς ενδιαφέρον, όχι μόνο θεωρητικό, να γνωρίζαμε τη στάση των μεν ''διεθνιστών'' στην περίπτωση που η Ελλάδα δεν ήταν ιμπεριαλιστική χώρα, αλλά απειλούμενη, των δε ''εθνικών'' στην περίπτωση που το προτεκτοράτο γινόταν η ''αιχμή του δόρατος'' των δυτικών επιδιώξεων και εκδήλωνε ιμπεριαλιστικές ορέξεις...

(Δυστυχώς...) οι προλετάριοι έχουν ακόμη πατρίδες! 2o μέρος

II. Εθνικό: η τάση και η πραγματικότητα

Ακολουθώντας λοιπόν τη λενινιστική παραίνεση πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε το σημερινό "ιστορικό πλαίσιο" και επομένως τη σημασία του "εθνικού" μέσα σε αυτό.

Είναι βεβαίως προφανές ότι ούτε ο χώρος, ούτε φυσικά οι υποκειμενικές δυνατότητες του υποφαινόμενου συνηγορούν σε μια ολοκληρωμένη ή έστω ικανοποιητική παρουσίαση ενός τόσο σημαντικού ζητήματος. Αναγκαστικά λοιπόν θα περιοριστούμε σε κάποιες νύξεις. Άλλωστε σκοπός αυτού του σημειώματος δεν είναι να κλείσει τη σχετική συζήτηση, αλλά να συνεισφέρει όσο είναι δυνατόν μέσα σε ένα ήδη "πολωμένο" κλίμα μεταξύ συντρόφων...

Σύμφωνα με πάρα πολλούς σχολιαστές, η σημερινή πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από την "αναβίωση" των εθνικισμών στην Περιφέρεια και του ρατσισμού/φασισμού στο Κέντρο της παγκόσμιας καπιταλιστικής διάταξης. Εδώ φυσικά μας απασχολεί μόνο το πρώτο από τα δυο φαινόμενα, αν και δεν θα ήταν παράδοξη η παράλληλη εξέτασή τους (παράδοξος αντιθέτως θα ήταν ο παραλληλισμός τους...).

(Δυστυχώς...) οι προλετάριοι έχουν ακόμη πατρίδες! 1o μέρος

I. Εθνικό : μαρξιστική φιλολογία ή μαρξιστική μεθοδολογία;

Όσοι κατηγορούν το μαρξισμό ότι δεν διαθέτει κάποια θεωρία για ''το εθνικό ζήτημα'', ουσιαστικά απαιτούν ένα πράγμα : να καταστεί μια θεωρία ... έξω από την ιστορία.

Για το μαρξισμό, όντως, δεν υπάρχει ''το εθνικό ζήτημα'',αλλά όπως σωστά σημείωνε ο Κάουτσκι εθνικά ζητήματα. Δεν υπάρχει κείμενο των κλασικών του μαρξισμού που να αντιμετωπίζει κάποιο εθνικό ζήτημα ανεξάρτητα από την ταξική σκοπιά και έξω από τα συγκεκριμένα ιστορικά πλαίσια.

Το γεγονός ότι ο μαρξισμός δεν αναγνωρίζει ''θεωρητική αυτονομία'' στο εθνικό ζήτημα, διόλου δεν σημαίνει πως δεν αναγνωρίζει την ιστορική ύπαρξη τέτοιων ζητημάτων.

Το αντίθετο, η ενασχόληση με τα εθνικά ζητήματα είναι συνεχής. Η ''έλλειψη'' ανεξάρτητης θεωρίας αναδεικνύει ακριβώς τον ιστορικό χαρακτήρα του προβλήματος ( το εθνικό είναι ένα ''μοντέρνο'' ζήτημα με την ιστορική σημασία του όρου ), αλλά και την αντιθετική φύση του. Αντιθετικό εδώ σημαίνει πως, ανάλογα με την ιστορική συγκυρία και τους εμπλεκομένους, μπορεί να καταστεί είτε ταφόπετρα των ταξικών στόχων, είτε, αντίθετα, ο απαραίτητος όρος της πραγματοποίησής τους.

Φαστ Πατατατράκ!

Βουκολικόν δράμα εις πράξεις τέσσερις
Τα σχέδια της κυβερνήσεως για την περήφανη αγροτιά και το ζωντάνεμα της υπαίθρου

Το εθνικό ζήτημα στις νέες συνθήκες

Ομιλία: Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο)*
Περιοδικό Convoy, τεύχος 18, Ιούνιος 1995

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,


Η σημερινή μου παρέμβαση ξεκινάει από τη διπλή διαπίστωση ότι ο βαλκανικός πόλεμος που μαίνεται σήμερα σε μια ορισμένη περιοχή δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα! Υπάρχουν πιθανότητες γενίκευσης του πολέμου, που μπορεί να αναγκάσουν κάποια στιγμή μία, υπό οποιαδήποτε μορφή, εμπλοκή της Ελλάδας. Αυτό είναι το ένα, και το δεύτερο είναι ότι, παρατηρώντας τα φαινόμενα στη χώρα μας και την στάση τμήματος της νεολαίας αλλά και των πολιτών της χώρας αυτής, διαπιστώνω -και ελπίζω να κάνω λάθος- ότι ούτε ιδεολογικά, ούτε πρακτικά είναι προετοιμασμένοι για μια τέτοια περίπτωση. Και επειδή θεωρώ ότι ο σημερινός κόσμος, συνολικά κρινόμενος, εξακολουθεί να είναι προϊστορικός και βάρβαρος, νομίζω ότι αυτοί που εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις, όσο κι αν απεχθάνονται να λερώσουν τα χέρια τους, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να πολεμήσουν με τα μέσα που πολεμούν όλοι εκείνοι που αντιτίθενται σε μία επικράτηση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης.

Ο παράδεισος της ανάπτυξης και της προόδου

Από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο '' Ένας κόσμος ανάποδα''.

Μία γέφυρα δίχως ποτάμι.
Ψηλές προσόψεις κτιρίων δίχως τίποτε από πίσω. Ο κηπουρός ποτίζει το πλαστικό γρασίδι.
Κυλιόμενες σκάλες που δεν οδηγούν πουθενά. Ο αυτοκινητόδρομος που μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουμε τόπους, που εξ αιτίας του έχουν καταστραφεί. Η οθόνη της τηλεόρασης δείχνει μία τηλεοπτική συσκευή που περιέχει μίαν άλλη τηλεοπτική συσκευή μέσα στην οποία υπάρχει μία τηλεοπτική συσκευή..

Αυτός ο πολιτισμός δεν αφήνει κανέναν να κοιμηθεί, ούτε τα λουλούδια, ούτε τις κότες ούτε τους ανθρώπους. Το χειμώνα τα λουλούδια τοποθετούνται κάτω από συνεχή φωτισμό, ώστε να μεγαλώνουν πιό γρήγορα. Στα ορνιθοτροφεία η νύχτα είναι απαγορευμένη για τις κότες. Και οι άνθρωποι είναι καταδιακσμένοι στην αϋπνία, λόγω της αγωνίας τους να αγοράσουν και του άγχους τους να πληρώσουν.

“Υπερεθνικότητα” vs έθνους και διεθνισμού.

Σημείωση δική μας : Μία πολύ καλή ανάλυση για την αντίθεση των παραδοσιακών δομών του έθνους κράτους με τον  σύγχρονο υπερεθνικό καπιταλισμό της Νέας Τάξης και τις επιδιώξεις του. Αυτές οι αντιθέσεις οξύνονται στο έπακρο ειδικά στις περιπτώσεις εθνών της περιφέρειας όπως η Ελλάδα που φυσικά όπως απέδειξαν τα γεγονότα ανήκει πολύ περισσότερο στην περιφέρεια και στις εξαρτημένες χώρες παρά στην μητρόπολη σε διάψευση των ιδεολογημάτων του συρμού που κυριαρχούσαν τόσα χρόνια και τοποθετούσαν την Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα της μητρόπολης και του ιμπεριαλισμού. Κάποιοι ανακαλύπτουν σήμερα πράγματα που από εδώ τα έχουμε κάνει σημαία από την πρώτη μέρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Χαιρετίζουμε τα βήματα προόδου που σημειώνουν.

1918: ΟΤΑΝ Η ΝΕΑΡΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΚΥΡΩΝΕ ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΓΕΙΤΗ

Σημείωση δική μας : Ένα εξαιρετικό κατά τα άλλα κείμενο που αποκαλύπτει τον διαχρονικό ρόλο και χαρακτήρα του δανεισμού ως τοκογλυφικού εργαλείου ελέγχου οικονομικού και πολιτικού αλλά και της τελείως νέας ηθικής και συμπεριφοράς αρχών στις διεθνείς σχέσεις που έφερε η νεαρή Σοβιετική Ένωση ειδικά τα πρώτα ηρωικά χρόνια της επανάστασης. Δυστυχώς όμως έχουμε και τις γνωστές παιδικές αρρώστιες που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας από εδώ να κριτικάρουμε. Δεν αντέχει σε κριτική η άποψη του αρθρογράφου ότι οι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν ιμπεριαλιστικοί ούτε η άποψη ότι η Μεγάλη Ιδέα που ήταν η θέληση και το όραμα απευλευθέρωσης των υπόλοιπων υπόδουλων Ελλήνων και η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και σύγχρονου αστικού κράτους (παρά την καπηλεία, τις δημαγωγίες και τις φανφάρες των Κωλέτηδων) ήταν γενικά και αόριστα εθνικισμός. Δεν έχει διαβάσει ο αρθρογράφος ''το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των εθνών''; Εκεί ο Λένιν ξεκαθαρίζει τα πράγματα και μιλάει ξεκάθαρα για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών αλλά και της υποστήριξης των μπολσελβίκων στις προσπάθειες δημιουργίας ανεξάρτητων εθνικών κράτων από τους υπόδουλους λαούς και μάλιστα σε συνθήκες ιμπεριαλισμού. 

Το ιερό δικαίωμα των απολύσεων (για να γίνονται ''επενδύσεις'') και οι σύγχρονες μα'ι'μούδες

Ἄρκετά χρόνια πρίν - κάποιοι ἴσως θυμοῦνται  ἐγώ ἴσα πού τό πρόλαβα -  ἕνας γύφτος κρατῶντας τό ντέφι στό ἕνα χέρι καὶ σέρνοντας μιά μαϊμοῦ δεμένη μέ ἁλυσίδα μέ τό ἄλλο, γύρναγε στοὺς δρόμους. Μαζευόταν ὁ κόσμος, χτύπαγε ὁ γύφτος τὸ ντέφι καὶ ἡ μαϊμοῦ χόρευε. Ὅταν σταμάταγε ὁ γύφτος τὸ ντέφι, σημάδι ὅτι τελείωσε τό νούμερο,  ἡ μαϊμοῦ δὲν σταμάταγε. Βασιλικώτερη τοῦ βασιλέως συνέχιζε νὰ χορεύει γύρω ἀπό τον γύφτο, ὅλο καὶ πιὸ ἔντονα, κυττῶντας τον στὰ μάτια.

Ισπανοί ανθρακωρύχοι - Έλληνες χαλυβουργοί. Ο αγώνας δεν κάνει διακοπές…

Η πολιτική των κυβερνήσεων-εκπροσώπων του κεφαλαίου είναι ίδια κι απαράλλαχτη στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο όνομα μιας δήθεν πιο ανταγωνιστικής οικονομίας προωθούν άγρια λιτότητα για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, προχωρούν στην καταπάτηση και αφαίρεση κεκτημένων εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, σπρώχνουν στην ανεργία και την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερα τμήματα των λαών τους.

Ναζισμός, μεγάλο κεφάλαιο και εργατική τάξη 2ο μέρος Γερμανία

Ο Χίτλερ υποχείριο στα χέρια μεγαλοβιομηχάνων

Δημοσιεύτκε στο περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη, τ. 5, Απρίλιος – Μάιος 2012. Το “πήραμε” από το blog ''εδώ και τώρα'' όπου ανατήθηκε σε τέσσερα μέρη. 
Σημείωση δική μας : Το αναδημοσιεύουμε σε δύο μέρη.


ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ : ΓΕΡΜΑΝΙΑ


της Ελένης Αστερίου


Ναζισμός και μεγάλο κεφάλαιο


Και στην περίπτωση της Γερμανίας το αστικό πολιτικό κατεστημένο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και το μεγάλο κεφάλαιο είναι συνένοχοι για την άνοδο του ναζισμού στην εξουσία.


Η ανάπτυξη του ναζιστικού κινήματος δέχεται αποφασιστική ώθηση στο έδαφος της βαθιάς κρίσης της γερμανικής οικονομίας, η οποία είχε αρχίσει να εκδηλώνεται και πριν από το κραχ της Γουόλ Στριτ τον Οκτώβριο του 1929.

Το σχέδιο Γιανγκ (από το όνομα του Αμερικανού τραπεζίτη ο οποίος προεδρεύει της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων) για τις πολεμικές αποζημιώσεις της Γερμανίας, που εγκρίνεται τον Ιούνιο του 1929, προσφέρει μια ευκαιρία για την προπαγάνδα των ναζιστών, αλλά και για να συνάψουν δεσμούς με τομείς του μεγάλου κεφαλαίου. Ο Άλφρεντ Χούγκενμπεργκ, ηγέτης του DNVP (Γερμανικό Εθνικό Λαϊκό Κόμμα), του κύριου εθνικιστικού κόμματος στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, και βαρόνος καπιταλιστής στον χώρο του τύπου, οργανώνει την «Επιτροπή για το αίτημα του γερμανικού λαού» με στόχο την απόρριψη του σχεδίου Γιανγκ. 

Φασισμός, μεγάλο κεφάλαιο και εργατική τάξη 1ο μέρος Ιταλία

Δημοσιεύτκε στο περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη, τ. 5, Απρίλιος – Μάιος 2012. Το “πήραμε” από το blog ''εδώ και τώρα'' όπου ανατήθηκε σε τέσσερα μέρη.
Σημείωση δική μας : Το αναδημοσιεύουμε σε δύο μέρη.


ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ : ΙΤΑΛΙΑ


της Ελένης Αστερίου

Ήδη τη δεκαετία του 1980 η ιστοριογραφική σκηνή για το θέμα του φασισμού είχε αρχίσει να αλλάζει ριζικά και ο φασισμός άρχισε να εξαφανίζεται από τον λόγο των ακαδημαϊκών ιστορικών. Οι ανατροπές στην ΕΣΣΔ και την Ανατολική Ευρώπη μετά το 1989 επέτειναν αυτή την αλλαγή. Οικείες έννοιες και ζητήματα κυριολεκτικά εκτοπίστηκαν, η ταξική θεωρία υποχώρησε, ο μεταμοντερνισμός έφθασε στο απόγειό του στον ακαδημαϊκό λόγο.

Εκδήλωση για το Μεταναστευτικό στην Καλλιθέα

Η Ανεξάρτητη Ομάδα Πολιτών Καλλιθέας σας προσκαλεί την Παρασκευή 29 Ιουνίου, στις 19:30, στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου του Δημαρχείου Καλλιθέας (Ματζαγριωτάκη 74-76, Πλατεία Δαβάκη, Καλλιθέα) στη συζήτηση:

Η μετανάστευση σήμερα στην Ελλάδα.

Εισηγητής ο Γιώργος Ρακκάς, κοινωνιολόγος.

Η Καλλιθέα είναι μια γειτονιά προσφύγων όπου κατέφυγαν πολλοί Έλληνες της διασποράς ήδη από τον περασμένο αιώνα. Όλα αυτά τα κύματα των νεοφερμένων αφομοιώθηκαν στην κοινωνία μας και δύσκολα πια διακρίνονται.

Όταν σταδιακά αρχίζει η κρίση στην Ελλάδα, η ανεξέλεγκτη εγκατάσταση μεταναστών δημιουργεί κοινωνικά προβλήματα και η ελαστικοποίηση της εργασίας, με την κατάργηση του κοινωνικού συμβολαίου και του κοινωνικού κράτους, μετέβαλε το σύνολο των εργασιακών σχέσεων σε ζούγκλα. Από την πλευρά των φιλομεταναστευτικών προτάσσεται η λογική της αλληλεγγύης προς τους φτωχούς ενώ, από την αντίπαλη πλευρά, προτάσσεται το ζήτημα της παραβατικότητας. Γι’ αυτό, όλο και εντείνονται τα αντιμεταναστευτικά αισθήματα του λαού και η Χρυσή Αυγή με τη ρατσιστική προπαγάνδα της συγκεντρώνει ξαφνικά πρωτόγνωρα σε ύψος ποσοστά.

Αν όλα αυτά συνδυαστούν με τα ρεύματα των παιδιών μας που εγκαταλείπουν την Ελλάδα, το μείγμα καθίσταται εκρηκτικό.

 Είναι καιρός να παρέμβουμε αποφασιστικά, απαιτώντας να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα, προτού παρέμβουν άλλοι αναρμόδιοι, όπως άρχισε ήδη να γίνεται.

 ΠΗΓΗ ΑΡΔΗΝ

ΔΕΗ: Άγρια λεηλασία από τους ιδιώτες

της Φλώρας Παπαδέδε

Η απελευθέρωση άδειασε τα ταμεία της επιχείρησης.

Δυο μήνες τώρα τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν: «Τον Ιούνη δεν θα έχουμε ρεύμα», «έρχεται μπλακ άουτ!». Μα είναι δυνατόν; Αφού δεν βγήκαμε ακόμα από το ευρώ... Συμβαίνουν καταστροφές και μέσα στο ευρώ; Όμως, τι προκαλεί το υποτιθέμενο «ενεργειακό κραχ»; Η αδυναμία της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) να πληρώσει 120 εκ. ευρώ στη Γκαζπρόμ για την προμήθεια φυσικού αερίου τον Ιούνιο. Ποιος δεν πληρώνει το φυσικό αέριο που παίρνει από τη ΔΕΠΑ; Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί που την έχουν φεσώσει με 187 εκ. ευρώ ως σήμερα. Όπως ισχυρίζονται Μυτιληναίος, Λάτσης, Περιστέρης δεν πληρώνουν τη ΔΕΠΑ γιατί δεν έχουν ακόμα αποζημιωθεί πλήρως από τον Λειτουργό Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ). Δηλαδή από το χρηματιστήριο στο οποίο πωλείται το ρεύμα από τους παραγωγούς και αγοράζεται από τους προμηθευτές των καταναλωτών, που δεν είναι πλέον άλλοι από τον εξής ένα, τη ΔΕΗ.