Human Rights Foundation: η "μη κυβερνητική"...CIA!

Η φάμπρικα των -και καλά- Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους τους υποψιασμένους και σκεπτόμενους πολίτες όλου του κόσμου. Σήμερα θα ασχοληθούμε λίγο με την ΜΚΟ υπό την επωνυμία Human Rights Foundation (HRF - Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Την αφορμή για τούτο το σημείωμα την πήρα από κάποιες δημοσιεύσεις τού σημαντικού γάλλου δημοσιογράφου Ζαν Γκυ Αγιάρντ (Jean Guy Allard), ο οποίος ξεμπρόστιασε την εν λόγω οργάνωση.

Πρώτα-πρώτα, η επιλογή τού ονόματος δεν είναι τυχαία. Προφανώς, διαλέχτηκε εσκεμμένα, προκειμένου να δημιουργεί σύγχιση με την πασίγνωστη οργάνωση Human Rights Watch -  Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (σημείωση δική μας: οργάνωση με επίσης σκοτεινό, βρώμικο και επιλεκτικό ρόλο) . Από ποιόν διαλέχτηκε; Το αποκαλύπτει ο Αγιάρντ: από την CIA.

"Πράσινη ανάπτυξη'' και πράσινα άλογα

Φλώρα Παπαδέδε

Είναι τα βουνά, τα δάση φυσικό περιβάλλον; Και πώς να τα αποτιμήσουμε; Πόσο αποτιμούνται οι βουνοκορφές της Κρήτης, της Μάνης, της Εύβοιας, της Ικαρίας στα χρηματιστήρια των αγορών; Πόσο αποτιμούνται τα δάση ελάτης της Λάρισας, της Δράμας, της Ροδόπης στα χρηματιστήρια αξιών, ενέργειας, «δικαιωμάτων ρύπων»; Πώς αποτιμούνται οι παραλίες κι η γη μας στους συντελεστές απόδοσης των «πράσινων» επιχειρήσεων ΑΠΕ; Με το μοναδικό κριτήριο που γνωρίζει η ιδιωτική «επιχειρηματικότητα» κάθε χρώματος: το εύκολο, γρήγορο και το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. «Ο ήλιος, ο αέρας, το νερό είναι δωρεάν»… γι’ αυτούς. Η γη ανήκει σε κάποιους, αλλά την δεσμεύουν με το Ν. «Μπιρμπίλη»/3851/2010 που χαρακτηρίζει τις ΑΠΕ «έργα ύψιστης εθνικής προτεραιότητας». Και πάνω από όλα είναι «επενδυτές», δηλαδή:

α) ΔΕΝ βάζουν λεφτά! Επιδοτούνται και για τα 2/3 της «επένδυσης» και στην τιμή (που μεσοσταθμικά για όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ έφτασε το 2012, τα 186,7€/MWh στο διασυνδεδεμένο Σύστημα. Πηγή: ΛΑΓΗΕ)

β) ΔΕΝ παίρνουν επιχειρηματικό ρίσκο! Αφού, με τα νομοθετήματα της «απελευθέρωσης των αγορών» από το 1999 κι εντεύθεν, πουλάνε την ενέργεια τους κατά προτεραιότητα και υποχρεωτικά.

Κύπρος: Η πλήρης διάψευση της αντιμνημονιακής επαναδιαπραγμάτευσης μέσα στο ευρώ και την ΕΕ

Πολλές φόρες από εδώ έχουμε μιλήσει για αντιμνημονιακές απάτες και έχουμε αναδείξει αυτές τις απάτες των αντιμνημονιακών κομμάτων(του ''αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, του υπερπατριώτη Καμμένου και της παρακρατικής συμμορίας της Χ.Α) πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα.
Παρά τις πασιφανείς μεγάλες διαφορές που έχουν μεταξύ τους αυτά τα τρία κόμματα τα ένωνε και τα ενώνει μια κοινή λογική και στρατηγική πάνω στην άμεση  αντιμετώπιση των πιο σημαντικών ζητημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα. Δεν θα μπούμε εδώ στη διαδικασία να αξιολογήσουμε πως και που εντοπίζει και αναλύει τις αιτίες της κρίσης καθένα από τα τρία κόμματα(μένουν πάντα στα εξωτερικά συμπτώματα και ποτέ δεν φτάνουν στα πραγματικά αίτια) αλλά θα ασχοληθούμε με την αντιμνημονιακή επαναδιαπραγμάτευση μέσα στο ευρώ και την Ε.Ε βασική θέση που υποστήριζαν και τα τρία κόμματα, θέση που αποδείχθηκε τρανταχτά στην περίπτωση της Κύπρου απάτη και φιάσκο.

Τι κάνουμε τώρα;

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Με την ανεργία και τη φτώχεια να καλπάζουν, έχουμε ήδη επιτύχει, εν μέρει, τον στόχο που έβαλε η ελίτ το 2010: να μείνουμε στην ΕΕ για να μην γυρίσουμε στη δεκαετία του 1950. Έτσι, μείναμε μεν στην ΕΕ, αλλά γυρίσαμε— μέσα σε τρία χρόνια— στη δεκαετία του 1950! Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Σύμφωνα με την απογραφή του 1961, περίπου 24% του ενεργού πληθυσμού ήταν τότε άνεργο ή υποαπασχολούμενο. Σήμερα, μόνο οι άνεργοι φθάνουν το 27%. Μολονότι δεν υπάρχουν, από όσο γνωρίζω, ακριβή στοιχεία για τη φτώχεια στη δεκαετία του ‘50, μπορούμε να κάνουμε κάποιες λογικές υποθέσεις. Το 2011, στην αρχή της κρίσης, με ανεργία περίπου 18%, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, σχεδόν οι μισοί Έλληνες ζούσαν στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, δηλ. δυσκολευόντουσαν να καλύψουν βασικές ανάγκες (ενοίκιο, ηλεκτρικό, θέρμανση, διατροφή με κρέας ή ψάρι δύο φορές την εβδομάδα, διακοπές κ.λπ.). Με την ανεργία σήμερα αυξημένη κατά 50% σε σχέση με το 2011, μπορεί κανείς να φανταστεί πόσοι θα είναι οι κοινωνικά αποκλεισμένοι σε σχέση με το 2011 και το 1961.

Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης

Σημ.δική μας: Ένα ''προφητικό'' κείμενο του Λένιν για την ''Ενωμένη'' Ευρώπη γραμμένο μόλις το 1915.

Στη ''Σοτσιάλ-Ντεμοκράτ'', αρ. φύλλου.40, ανακοινώσαμε ότι η Συνδιάσκεψη των τμημάτων εξωτερικού του κόμματός μας αποφάσισε να αναβάλει το ζήτημα του συνθήματος ''Ενεμώνες Πολιτείες της Ευρώπης'', ωσότου συζητηθεί στον τύπο η οικονομική πλευρά του.

Η συζήτηση που έγινε πάνω σ' αυτό το ζήτημα στη συνδιασκεψή μας πήρε μονόπλευρα πολιτικό χαρακτήρα. Αυτό ενμέρει ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι η διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής το σύνθημα αυτό διατυπώνεται καθαρά σαν πολιτικό (''το άμεσο πολιτικό σύνθημα...''-λέει η διακήρυξη) και ταυτόχρονα δεν διατυπώνεται μόνο το σύνθημα των δημοκρατικών Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, μα και υπογραμμίζεται ειδικά ότι ''χωρίς την επαναστατική ανατροπή της γερμανικής, της αυστριακής και της ρωσικής μοναρχίας'' το σύνθημα είναι παράλογο και απατηλό.