Η Χ.Α υπέρ των εφοπλιστών

Μπορείς να παριστάνεις τον ''αντισυστημικό'' φωνάζοντας γενικά και αόριστα για τους κλέφτες πολιτικούς και τα λαμόγια που έφαγαν τα λεφτά. Μπορείς να λα'ι'κίζεις υποσχόμενος ότι θα δώσεις τον βουλευτικό μισθό και το αυτοκίνητο πίσω στο λαό ή να υποστηρίζεις ωρυόμενος ότι οι παχυλοί  μισθοί των βουλευτών χρεοκόπησαν τη χώρα. Μπορείς να καπηλεύεσαι το μεταναστευτικό στήνοντας προβοκάτσιες και ασκώντας τυφλή βία με την πλήρη κάλυψη των παρακρατικών μηχανισμών. Μπορείς επίσης να δίνεις σόου τηλεθεάματος στις πασαρέλες των ΜΜΕ και να μοιράζεις παρουσία όλων των τηλεοπτικών καναλιών μερικά λάχανα για εντυπωσιασμό όμως δεν μπορείς να ξεγελάς και να ξεφεύγεις για πολύ παριστάνοντας τον αντισυστημικό. Είναι ιστορικό αξίωμα ότι οι κάλπικοι παράδες γρήγορα αποκαλύπτονται ειδικά στις κρίσιμες καμπές της ιστορίας και των γεγονότων. Για την Χ.Α όμως δεν χρειάστηκε καν να φτάσουμε σε κάποια σημαντική καμπή. Αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.

Σήμερα δεν βρισκόμαστε στην εποχή των εθνικών φασισμών γι' αυτό δεν συμφωνούμε με τις αναλύσεις περί Βα'ι'μάρης και με τις υστερίες κάποιων περί φασιστικού κινδύνου χωρίς φυσικά να υποτιμούμε την πιθανότητα μιας δικτατορικής λύσης τύπου Πινοσέτ. Αλλά ακόμα και την εποχή των εθνικών φασισμών η κατάσταση στην Ελλάδα δεν ήταν ίδια με την Ιταλία και την Γερμανία.


Ο Μεταξάς παρά την φασιστική ιδεολογία του και τον θαυμασμό του προς την ναζιστική Γερμανία ήταν άνθρωπος των Άγγλων και η Ελλάδα παρέμεινε στενά στην σφαίρα επιροής της ''δημοκρατικής'' Βρετανίας και δεν συμμάχησε με τους δικτάτορες ομο'ι'δεάτες του. Οι στρατηγικές επιλογές των αστικών ηγεσιών (και η φασιστική δικτατορία μια μορφή αστικής κυριαρχίας είναι) δεν είναι προ'ι'όν ιδεολογικών αρχών και προτιμήσεων αλλά υλικών συμφερόντων και που αυτά εξυπηρετούνται καλύτερα και τότε τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που διαχρονικά κυριαρχούν οι εφοπλιστές ήταν δεμένα με την Μ.Βρετανία γι'αυτό και οι ανάλογες επιλογές. Ούτε σημαίνει απαραίτητα η εγκαθίδρυση μιας φασιστικής δικτατορίας ότι η χώρα θα εκδηλώσει ιμπεριαλιστικές και επεκτατικές τάσεις. Αυτό συνέβη στην Ιταλία και στην Γερμανία όχι όμως στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό εξαρτάται από την θέση της χώρας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα αν αυτή είναι χαμηλά τότε ο δωσιλογισμός και η υποτέλεια οξύνονται στο έπακρο.

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους το πιο ανεπτυγμένο και μακράν το πιο ισχυρό κομμάτι της ελληνικής αστικής τάξης και κυριαρχεί απόλυτα στην λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Διαχρονικά τίποτα δεν γίνεται στην Ελλάδα αν δεν έχει την έγκριση των εφοπλιστών. Όμως παράλληλα έχει λόγω της φύσης του κλάδου κάποια ειδικά χαρακτηριστικά. Πάντα ήταν κοσμοπολίτικο και πάντα έδενε τις τύχες με τις διεθνείς αγορές και με τις μεγάλες ναυτικές δυνάμεις Αγγλία,ΗΠΑ ενώ όσο αφορά την Ελλάδα φρόντιζε να έχει πλήρη φορολογική ασυλία και σκανδαλώδη προνόμια χωρίς όμως να δένετε με το κράτος όπως έκανε το βιομηχανικό κεφάλαιο. Αυτή ήταν η συμπεριφορά των εφοπλιστών από την περίοδο των εθνικών καπιταλισμών. Σήμερα που βρισκόμαστε στην εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, της Νέας Τάξης και της απόλυτης κυριαρχίας των υπερεθνικών ελίτ που όλα τα τμήματα του κεφαλαίου συμπεριφέρονται με σχεδόν παρόμοιο τρόπο αυτή η λογική έχει φτάσει στις ακραίες συνέπειες της.

Ας δούμε λοιπόν την σημερινή ''πατριωτική'' στάση των εφοπλιστών απέναντι στην Ελλάδα.
Το 90% ακόμα και των γραφείων των εταιριών τους βρίσκεται στο city του Λονδίνου, στην Νέα Υόρκη αλλά και στην Κορέα και την Κίνα.
Το 90% των καραβιών τους ναυπηγείται επίσης στο εξωτερικό.
Το 90% των πλοίων τους φέρουν ξένη σημαία.
Το 90% των πληρωμάτων των πλοίων είναι ξένοι.
Απολαμβάνουν σκανδαλώδη προνόμια και πρωτοφανούς φορολογικής ασυλίας για το ελάχιστο μέρος  των δραστηριοτήτων τους που έχει απομείνει στην Ελλάδα πιο αναλυτικά ΕΔΩ         

Πως αντιμετωπίζει η Χ.Α τους τόσο ''πατριώτες'' εφοπλιστές. Αφού βάπτισε δωρεά την σκανδαλώδη ρύθμιση υπέρ του Λάτση, κατόρθωσε γιατί περί κατορθώματος πρόκειται να κάνει αντιπολίτευση από τα δεξιά στα νέα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης. Ο βουλευτής της ναζιστικής οργάνωσης Ηλίας Παναγιώταρος μιλώντας στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Βουλής είπε μεταξύ άλλων στους εκπροσώπους της κυβέρνησης: «(...) βλέπουμε στον προϋπολογισμό που λέτε ότι από φορολόγηση των πλοίων υπό ελληνική σημαία θα αποκομίσουμε 80 εκατ. ευρώ... ε το πιο εύκολο που θα κάνουν οι Ελληνες πλοιοκτήτες είναι να αλλάξουν τη σημαία για να γλιτώσουν τα λεφτά, αντί να βρεθεί μια χρυσή τομή κι από δυο τρεις Ελληνες που είναι μάξιμουμ σε κάθε πλήρωμα, ο καπετάνιος και ο πρώτος μηχανικός, να δοθούν κίνητρα για να είναι και οι υπόλοιποι ναύτες Ελληνες (...)». 

Ακολούθησε ο Γερμενής (Καιάδας) στο ίδιο μήκος κύματος : ο επιχειρηματικός κόσμος στενάζει (...) λέτε ότι θα φορολογήσετε τα πλοία του ελληνικού στόλου με βάση το τονάζ (...) την ίδια μέρα που θα εφαρμοστεί το μέτρο τα περισσότερα πλοία του εμπορικού στόλου θα υποστείλουν την ελληνική σημαία και με μεγάλη ευκολία θα επιλέξουν μια σημαία άλλη που θα εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους. Και ενώ ο κλάδος της ναυτιλίας έχει στηρίξει την ελληνική οικονομία κατά το παρελθόν, εσείς πάλι συμβάλετε καθοριστικά στην καταστροφή του».

Εδώ η Χ.Α είναι βασιλικότερη του βασιλέως υπερασπίζεται τους εφοπλιστές απέναντι στην ...τρικομματική κυβέρνηση των μνημονίων. Εδώ φορολογείται από το πρώτο ευρώ η ακίνητη περιουσία δηλαδή και η τελευταία καλύβα και η Χ.Α κόπτεται για τους εφοπλιστές. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που η Χ.Α γλύφει τις μπότες των ισχυρών του χρήματος. Πίσω από τις ανέξοδες για το σύστημα κορώνες για τους κλέφτες πολιτικούς και τους 300 της Βουλής κρύβεται η τυφλή υποταγή στο κεφάλαιο. Είναι η παμπάλαια παραπλανητική τακτική χτυπάω το σαμάρι για να τη γλυτώσει ο γάιδαρος. Αυτό όμως που πρέπει να προσεχθεί και είναι πολύ αποκαλυπτικό για το ρόλο της Χ.Α είναι η λογική της υποστήριξης και η δικαιολόγηση των εφοπλιστών.

Η Χ.Α που βλέπει παντού προδότες, με τεράστια ευκολία ξεπερνά το γεγονός ότι οι Έλληνες εφοπλιστές υποστέλουν με ευκολία το ιερό σύμβολο του έθνους για τα συμφεροντά τους και όχι απλά δίνει άφεση αμαρτιών αλλά το βρίσκει πολύ λογικό και τους εξυμνεί για την προσφορά τους στην ελληνική οικονομία. Δηλαδή οι πλοιοκτήτες που αποτελούν το 0,001 του πλυθησμού έχουν το δικαίωμα ακόμα και να αρνούνται την ελληνική σημαία για τα συμφεροντά τους και το υπόλοιπο 99,99 πρέπει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις τους και τις ανάγκες τους και αυτό λέγεται υπεράνω όλων η Ελλάς και πατριωτισμός. Πιο κυνική ομολογία ότι νόμος είναι το δίκιο του κεφαλαίου και ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα δεν μπορεί να γίνει. Η Χ.Α δεν τολμά να ασκήσει την παραμικρή κριτική έστω από την λογική των εθνικών ρυθμίσεων, π.χ να τοποθετηθεί εναντίον της άρσης του καμποτάζ(υποχρεωτικός αριθμός Ελλήνων ναυτικών στα πληρώματα της ακτοπλο'ί'ας) αυτό δείχνει πόσο ενταγμένη είναι στα γρανάζια της Νέας Τάξης.  

Επίσης αυτή είναι η λογική της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και των υπερεθνικών ελίτ. Σε τι διαφέρει η λογική Παναγιώταρου και Γερμενή από την λογική όλων των νεοφιλελεύθερων παπαγάλων τύπου Μάνου, Μανδραβέλη και Νίκου Δήμου; Είναι η ίδια λογική που λέει ότι εφόσον ο βιομήχανος μπορεί να βρεί φθηνότερα μεροκάματα στην Βουλγαρία, στην Κίνα ή στην Ινδία είναι λογικό να μεταφέρει το εργοστάσιο του εκεί αφού τον συμφέρει και γι' αυτό δεν ευθύνεται ο ίδιος αλλά οι ''κακομαθημένοι'' Έλληνες, ο συνδικαλισμός και οι απεργίες δηλαδή οι αγώνες για αξιοπρεπή μισθό, στοιχιώδη εργασιακά δικαιώματα και εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.

Τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις του υπερεθνικού κεφαλαίου θεωρούνται απαραβίαστα και δεδομένα όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτά. Αν τα εθνικά σύνορα, οι εθνικές νομοθεσίες και σε τελική ανάλυση τα έθνη κράτη αποτελούν ανάχωμα πρέπει να προσαμοστούν ή να παραμερίσουν. Είναι η ίδια λογική που θεωρεί ιερά και όσια τις περίφημες τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ : 1) Η Ελευθερία μετακίνησης των Αγαθών (δίχως δασμούς μεταξύ κρατών-μελών) 2) Η Ελευθερία μετακίνησης του Κεφαλαίου (από χώρα σε χώρα και μάλιστα με επιδότηση με σκοπό τη μέγιστη κερδοφορία)

3) Η Ελευθερία των Υπηρεσιών (να διεθνοποιούνται)

4) Η Ελευθερία μετακίνησης των Προσώπων (να πωλούν την εργασία τους όπου-όπου και μάλιστα όσο-όσο) και που επέβαλε την πολιτική που επιτάσουν ευρωπα'ι'κές οδηγιές όπως η Μπολκενστάιν. 

Η Χ.Α στην πρεμούρα της να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των αφεντικών της δεν κράτησε ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, έκλεισε τα μάτια και δικαιολόγησε ακόμα και την υποστολή της ελληνικής σημαίας. Γι'αυτό επιμένουμε ότι η Χ.Α είναι ένα λυσσασμένο σκυλί του συστήματος που δεν έχει ιερό και όσιο, γιατί το να υπηρετείς το κεφάλαιο και τη Νέα Τάξη δεν έχει τίποτα το ιερό και όσιο.