Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Ο ΛΑΚΚΟΣ ΤΩΝ ΛΕΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ Ε.Ε

Τελευταία η απάτη έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και όχι τόσο από τους συνήθεις ύποπτους αλλά από τους κάθε λογής και κοπής αντιμνημονιακούς  οι οποίοι ουρλιάζουν υστερικά εναντίον του μνημονίου και υπόσχονται καταγγελία, κατάργηση, επαναδιαπραγμάτευση, απαγκίστρωση και ότι άλλο τους κατέβει στο κεφάλι χωρίς φυσικά να μας λένε πως θα το καταφέρουν.

Γιατί τα παραμύθια της επαναδιαπραγμάτευσης και της Ευρώπης που αλλάζει κατέρευσαν σαν χάρτινος πύργος μόλις οι εταίροι από τους πιο αριστερούς(ο θεός να τους κάνει) Μελανσόν, Ολάντ μέχρι τη Μέρκελ δήλωσαν προκαταβολικά ότι δεν υπάρχει επαναδιαπραγμάτευση και ότι πρέπει να τηρήσει η Ελλάδα τις δεσμεύσεις της. Φυσικά εδώ όλοι οι ντούροι αντιμνημονιακοί σφυρίζουν αδιάφορα γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να θίξουν τα όσια και ιερά των αστικών επιλογών το ευρώ και την Ε.Ε.

Η πραγματικότητα είναι ότι χωρίς σύγκρουση με τον ευρωμονόδρομο και τα ασφυκτικά του πλαίσια τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Η Ε.Ε δεν άλλαξε χαρακτήρα τα τελευταία χρόνια ούτε για όλα ευθύνεται η Μέρκελ όπως πολύ απλοϊκά παρουσιάζεται από πολλούς. Επίσης η χρεοκοπία της χώρας και το μνημόνιο δεν βγήκαν σαν την Αθηνά από το κεφάλι του Δία. Η πολιτική που χάρασε και επέβαλλε η Ε.Ε έπαιξε καθοριστικό ρόλο και οδήγησε στο σημερινό κατάντημα. Γι΄ αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της και στους πιο σημαντικούς σταθμούς διαμορφωσής της.

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Η απώλεια των λενινιστικών χαρακτηριστικών του ΚΚΕ


[…] δεν είμαστε ούτε σταλινικό, ούτε μπρεζνιεφικό, ούτε κόμμα του Λένιν […] Είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα, ούτε σταλινικό, ούτε λενινιστικό, ούτε τίποτα από αυτά.

Αλέκα Παπαρήγα [1].

Πώς είναι δυνατό σε περίοδο οξύτατης καπιταλιστικής κρίσης οι βασικοί πυλώνες του αστικού συστήματος να χάνουν 3.500.000 ψήφους στις πρόσφατες εκλογές και το ΚΚΕ να μην καρπώνεται τίποτα; Στο παρόν κείμενο θα επιχειρήσουμε μια πρώτη απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.