Ο ''ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ''

Ο ''ιδεολογικός ογκόλιθος'' των social media του πασόκ, o παπαρα-πολιτικός, στην ανάρτησή του που σχολίασα προχτές κάπου έλεγε οτι ουσιαστικά η λέξη ''νεοφιλελεύθερος'' εκτοξεύεται σαν μομφή όπως παλαιότερα η λέξη ''κομμουνιστής''. Πλέον δεν μου φαίνεται περίεργο που ο αυτός ο πασοκικός ''σοσιαλιστής'' έχει ίδιες ανησυχίες με το Νίκο Δήμου και τη Φιλελεύθερη Συμμαχία που παραπονιούνται κι αυτοί για το γεγονός οτι αν πεις κάποιον ''φιλελεύθερο'' ή ''νεοφιλελεύθρο'' θεωρείται σαν βρισιά.

Πράγματι κι εγώ αντιλαμβάνομαι αυτές τις δυο λέξεις σαν βρισιά και παράλληλα αισθάνομαι οτι βρίσκομαι στον σωστό δρόμο από τη στιγμή που δεν συμπίπτουν οι απόψεις μου με έναν πασόκο που οψίμως αυτός και η φάρα του έγιναν θιασώτες της υπευθυνότητας και πολέμιοι της παροχολογίας και με μια δράκα μικροϊδιοκτητών - μικροεπιχειρηματιών που όνειρό τους είναι να γίνουν κάποτε μεγαλοκαρχαρίες και για να μην χάνονται στην πόλη έφτιαξαν και ένα κόμμα για να βρίσκονται και να ονειρεύονται ''ιδιωτικές πρωτοβουλίες''.

Αυτές οι δυο κατηγορίες όμως έχουν καταφέρει κάτι άλλο. Όπως ο Χίτλερ κάποτε είχε βρει στους Εβραίους τον ιδανικό εχθρό για να φορτώσει στην πλάτη τους το ΣΥΝΟΛΟ των δεινών που είχαν βρει τους Γερμανούς, έτσι και οι ''αναγεννημένοι'' στην μήτρα της ''υπευθυνότητας'' πασόκοι μαζί με τους κάθε λογής και κοπής φιλελεύθερους έχουν βρει στον δημόσιο τομέα και στον ''κρατισμό'' τον ιδανικό ''υπεύθυνο'' για τα χάλια της οικονομίας. Έτσι έχουμε ένα νέου είδους λαϊκισμό όπου ο κάθε πολιτικάντης αν θέλει να ξελασπώσει ρίχνει μια αντικρατικίστικη κορώνα, καθαρίζει και έπειτα θεωρείται ''τσεκουράτος'' που ''τα λέει έξω από τα δόντια''.

Θα πει κάποιος ''μα καλά εσύ όλα ρόδινα τα βρίσκεις στο δημόσιο''; ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ! Το δημόσιο θέλει εξυγείανση, θέλει σωστή κατανομή του δυναμικού του και τρίξιμο τα δόντια για να στρωθούν ορισμένοι στη δουλειά. Όμως όσοι ανέλαβαν ΔΗΘΕΝ για να φτιάξουν τον στραβό κι ανάποδο δημόσιο τομέα, το μόνο που κατάφεραν είναι να ακούγεται η λέξη ''εξυγείανση'' όπως και η φράση ''το μαχαίρι στο κόκκαλο'', δηλαδή σαν ανέκδοτο.

Η βαθύτερη πρεμούρα όλων των πολιτικών διαχειριστών ήταν να εφαρμόσουν προειλημμένες αποφάσεις για τον δημόσιο τομέα που είχαν ΔΥΟ βασικούς στόχους: την παράδοσή του στους ιδιώτες και την καταπολέμηση των εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν οι εργαζόμενοι σε αυτόν.

Τα γεγονότα;  Στην περίπτωση του ΟΤΕ όπως και της Ολυμπιακής ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ να χρυσοπληρώσουν εθελούσιες εξόδους και να βγάλουν σαραντάρηδες και σαρανταπεντάρηδες με πλήρεις συντάξεις παρά να τους μετατάξουν σε άλλες υπηρεσίες που υπάρχουν ελλείψεις με τα πλήρη εργασιακά δικαιώματα ήδη είχαν. Και αυτό το ήθελαν πάση θυσία, για να ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ στα χέρια ιδιωτών από τη μία την ίσως ΜΟΝΑΔΙΚΗ κερδοφόρα ΔΕΚΟ, τον ΟΤΕ που έφερνε στο κράτος (που ψάχνει κατά καπνού έσοδα τώρα) σχεδόν 400 εκατομμύρια κέρδη το τετράμηνο, και από την άλλη την Ολυμπιακή που πέρα από συναισθηματισμούς, ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙ ζημιογόνα όπως την είχαν καταντήσει αλλά από την άλλη είχε μεγάλο μερίδιο στην εγχώρια αγορά αερομεταφορών που υπολογίζεται ο συνολικός της τζίρος στα 11 δις ευρώ τον χρόνο.

Τα παραπάνω ήταν μόνο από την σκοπιά των αποκρατικοποιήσεων και της παράδοσης ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ στα χέρια ιδιωτών. Στο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων μπορούμε να καταγράψουμε το οτι στην περίπτωση του ΟΤΕ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ να δώσουν συνολικά ΠΑΝΩ ΑΠΟ 2 (ΔΥΟ) ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ για τις εθελούσιες εξόδους του προσωπικού που τάχα περίσσευε και βέβαια στη συνέχεια να το αντικαταστήσουν με ευέλικτους συμβασιούχους μέσω θυγατρικών (OTEplus κλπ). Θυμάστε μήπως μέσα στον ορυμαγδό των εξαγγελιών της πράσινης λαίλαπας οτι από τις ΝΕΕΣ αποκρατικοιποιήσεις προσδοκούν ΕΤΗΣΙΑ έσοδα 2 ΔΙΣ περίπου; Ε, ΤΟΣΑ έδωσαν όσο όσο για να απαλλαγούν από το μόνιμο προσωπικό του ΟΤΕ. Ανάλογα όργια έκαναν οι ''εξυγειαντές'' του κράτους και στην Ολυμπιακή δίνοντας στον πλούσιο-φτωχό Βγενόπουλο (δήλωσή του στη lifo: ''αισθάνομαι ως ένας φτωχός με λεφτά'') μια Ολυμπιακή απαλλαγμένη από τα ''περιττά βαρίδια'' των εργαζομένων με πλήρη δικαιώματα, για να τους έχει κι εκεί όπως στην Marfin.

Οι ''εξυγειαντές'' και οι ''τεχνοκράτες'' φιλελεύθεροι λοιπόν, όπως αυτοαποκαλούνται και ηδονίζονται, έκαναν ότι κάνει και ένας κτηματομεσίτης. ΑΠΛΑ ΠΟΥΛΗΣΑΝ! Και η διαφορά με τον κτηματομεσίτη είναι οτι ο δύτερος προσπαθεί να πετύχει καλή τιμή, ΑΥΤΟΙ οι αληταράδες πούλησαν όσο-όσο. ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ! Ιδιες ''εξυγειάνσεις'' ετοιμάζουν και τώρα. 

Μετά φταίει ο ''κρατισμός''...

Υ.Γ.: Βρε ψωλοκοπάνα παπαρα-πολιτικέ, αν δουλεύεις σε κομματικό γραφείο κυβερνώντος κόμματος θεωρείται εργασία στον private sector?